Aşk mı ? Korku mu ?

Kime sorsak aşkı ister ,aşkı özler ,aşka inanmaz , aşkı ciddiye almaz , aşka doymaz , aşksız yaşayamaz .....Daha neler duyarız neler. Her insanın aşkla ilgili belirgin bir düşünce kalıbı vardır. Dikkat ederseniz düşünce kalıbı dedim yani  biz farkında olmadan planlamadan bilinçaltımıza yerleşmiş atıklar. Neden atık olarak tanımladım diye sorarsanız söyliyeyim. İnsan olarak şöyle bir özelliğimiz vardır. Bir konuda ki düşüncemiz ya eski deneyimlerden yada başkalarının deneyimlerinin yansımalarından oluşur. Dışardan bize bilinçsizce dayatılmış   fikirler ,öğretiler ..Peki aşk hakkında neden bu kadar çok fikrimiz vardır ama cesaretimiz yoktur. Pekçok konuda olduğu gibi aşkın kendisi de sonrasında hissettirdiikleri de  bizi fazlasıyla korkutur. Bizi bloke eden en büyük duygumuz korkudur. Aldatılmaktan, terkedilmekten , kullanılmaktan , yalnız kalmaktan , kendimizi kaptırmaktan  say say bitmez. Ve bu korkularla hareket edipte aşkı doyasıya yaşamak ne mümkün. Bu korkular bizim aşkla ilgili düşüncelerimizi belirlerken biz ise her zaman durumu ve duygularımızı bir yana bırakır karşımızda ki insanları sorgularız yargılarız suçlarız. Alçak adam o kadını tercih etti, Değmezmiş o kadar fedakarlık yaptım, Seviyorum ama  ya o beni sevmiyorsa uzar gider böyle.Korku enerjisi bizi olduğumuz gibi olmaktan ,ne hissettiğimizi anlamaktan ve en önemlisi yaşamın içinde akmaktan alıkoyar. Gitti güzelim aşk fırsatları. Halbuki ne olduğumuz ne hissettiğimiz ve ne istediğimiz konusunda net olabildiğmizde aşk da bizimle mutluluk da .Korkmadan sevelim, korkmadan aşkı yaşayalım , kalıpların dayatmaların ötesinde olanı görebilelim. İnanın orda bizi çok güzel şeyler bekliyor. Sevgiyle,  Aşkla kalın.